hiç bakmadığım gibi bakıyorum sana

ay ışığı vurmuş gece yarısı 

    gün görmüş batan güneşe nispet 

nice güzellikler telef etmiş gözlerimde

    bir ince yara gibi 

kılcal kılcal açıldın

bakışında bir ima var

bakışımda kaçış var

bir oyunun içinde ikimiz de çocuk

ama

ardımızda hayat artıklığı

şimdi sokul bana uzak uzak

içim ısınsın köşe bucak kaçmaktan

bir gün işte

o gözler

                -ah o gözler-    

bir süzüldü benden içeri

anladım

    senle olmayacak

                    -sensiz de olmaz-

kaçıp köşe kuytularda

    -yine içimde senle-

çekmişsin, gözlerinde kara çizgiler

ve bir bakmışsın

            kaydırmışsın altımdan yer denen yüzsüzlüğü

almışsın içimden tüm sızıları

yine senle dip köşelerde fısıltılar

    gülüyorsun, gözlerinden, ta içlerinden

ah o gülüşlerin

uzaklarından çağlıyor bilinmez turuncu günlerin 

aklını başına al

ya da sat

geçiyor günlerin