kararmış yarım ve kesik dağlardan doğan güneş

günler kepaze

etme, bulma dünyada bir şey

dört köşelerden dönersin umarsız ve kaldırımsız yollardan siner sünepe hevesler

körlüğüne çare değil dağ başlarında moraran çiçek

hülasa,

    tepelerde bir sicim ot bitti

yandı ciğer külsüz

ve toplandı tüm cankurtaranlar bir ağızfısıltısız

ben duydum pek koptu tufan

    yaşamında hayatın, kör gözler önünde

saça saça günden demetler ak kollarında

    ve gerdanında sümbül coşmuş ovalar varken sen

pek bir maharetle tutuşturdun kendine beni

pek sevdim 

    anlamını bildiğim kelimeleri ekleştirirken anlamsızlığıma 

        seni

ki ondan sonradır dünya hengamesinde bir yer edinişim

    kaygılardan zamanları terk edişim

buluttu özlem kimi yağmur sağanak

    kimi kaskatı kesilmiş hatıralar

kimi yaslı baykuşlar ağmış göğüme

    kimi kanatları ay gibi yasemenler

tersine dönende alem

    geceler güneş açtı ve günler ay

sönüyor tüm 

    senden uzak düşmüş yıldızlar