sildiğim tek şiiri sana ait
tüm içimde kalmışlığınla savrulup gittiğim günlerin birinde ta içlerimden gelenlerle yazdım ve bir daha hatırlamak istemem' diyerek sildim bazı sözcükleri
insan bir yanılgılar yumağı
hataların koynunda uyuyup uyanıyor gönlümüz
geçmişi unutmaya çalışarak yaşamak ama yine geçmişe takılı
yeryüzündeki esrarların toplamı kadar bir boşluk var aramızda
aramızdaki bağlar zamanın akışında kesik, kopuk ve yırtık
onarmaya var mı niyetin
var mı beni çekmeye esmer akşamüstlerine
boğmaya belki kör kuyu karanlıklarda -ben bile isteye-
karışıyor kafam
içim, senden esen rüzgarların kıyılarıma sürdüğü dalgalarla yorgun
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder