değişti dünya

ben anlamaya inat

    ve kör

kimi gün koşarcasına 

        kimi ağır aksak

 

ölü zamanlar doğdu

kırıklıklarım toprağın altında kalırken

            

dirilmeler oldu

    umut mesela

        mesela sevmek

ve kırıldı zamanın birinde, bir ânda bir bakış

salındı düştü içlerime

    dört yanım dört sevda

çağlayan bu coşkular 

    mutlak sönecekler -yine-

bu kez bilerek örteceğim üstünü bu çağlarımın

ne eskiye dönmek isteyeceğim

    ne de gelsin elimden bir şey

ellerinde ay ve güneş

        -tezat en çok sana yakışır-

"kara gecelerden geçiyor yolum"

çınlasın gülüşlerin ben kaybolmadan