can yakan bir ses tonu nasip etmemiş bana Allah

Duydum 

     eski şarkılardan günler örmüşsün kendine

Ruhun çürümüş, geçmiş fotoğrafların yanık dünlerinde

Becerilemeyen onca işin kısır dönmeleriyle solmuş hüznüm

Bir fotoğrafsızlığın özlemiyle ben de yanmışım

Kayıp gitmiş onca ova ve bulut aşinalıklarımdan gayba

     ve tutmuş kolumdan yabancılığın beş parmağı

Kararmış geceler 

 yahut

     fotoğraflardan bana bakarken sen

Dallarda

     yanlış uzamış

          noktalayan virgüller ve hece aralarında onlarca ses 

Okumaya çalışmaktan seni, yorgun düşmüş başım

Aramız bakışsızlıktan bir yol

 

Sesimdeki acılığa kanat germe 

Sensin dillerden düşmeyen 

-ah bir düşsen-

Bir düşsen dillerden

     benim takatsiz omuzlarıma

Senle güneş batımsız kıyılarda can yakan oyunlar oynarız

Deniz, senden ilhamlarla küser aya

Binlerce şarkıdan silinir mehtap kelimesi

Kaybolur kayıkçılar deryada

Güneş doğum saatidir, bir adam çıkar 

     Eli kulağında başlar okumaya 

Sesi can yakar

Kuş uçumsuz köylerde özlemlerimi duyarım